MS: Lesson - Sight Passage Review
Sight Passage Review
As you think back on the story for this module, consider the following questions:
- Discuss the state of the case in general. Is the investigation moving forward? What is Pseudolus doing at this point to find the ultimate truth about the death of Marcellus?
- Why is it so difficult for Pseudolus to talk to Juba about the case? What hangs in the balance for him, for his protege, and for the rest of the imperial house?
- Does Selene suspect Juba in any way? If she does, why does she still marry him? Who, ultimately, is the only person whose opinion matters in the creation of the marriage? Does this person know any of the details of the story?
Translation Review
Review the following lines from the sight passage.
SELECTION 1:
Pseudolus, simul atque ad casam Liviae advenit, dominam salutans alte flexit. Livia prius dixit, "Tu, Pseudole, terribiliter appares. Puto te esse aegrum. Vere tam tenuavisti! De his rebus ceteris dicere debemus: Hermanem diu amissum invenire nequeo. Recenter ab aucipe cetero dicebar famas mortis eius relatas esse. Est nulla causa has famas dubitare. Famis veris, credo interfectorem Annae Hermanem quoque necavisse. Quis aliter est potis? Putasne eundem omnes tres, Marcellus et Anna et Hermanes, occidere potuisse? Locutus Iuliae, didicistine aliquid? Dic mihi!"
Pseudolus respondit, "Eheu, o domina. Quid putare possum? Omnia quae olim credidi exierunt. Iulia ad Iubam indicavit. Locuta est se putare Iubam invenisse Marcellum Selenen adoravisse. Iubam interrogare adhuc nequivi. Conor illi loqui, iterum et iterum, sed modo nequivi. Scis eum mox Selenen in matrimonium ducturum esse: quid facio?"
Livia retulit, "Noli morari! Impero tibi: interroga Iubam...statim! Fac hoc ante matrimonium eorum! Sine absoluta veritate, Augusto aliquid dicere non possum. I, Pseudole, et fac ea quae imperavi."
SELECTION 2:
Pseudolus, cuius oculi lacrimis maduerat, cor suum rumpens sentivit. Quodmodo crediderat Iubam Marcellum nocuisse aut occidisse. Tamen, interfector verus erat callidissimus fallacissimusque, et suggestiones ad Iubam indicare visae est. Hic vir Selenen amatam in matrimonium ducturus erat: ignorare argumentum noluit. Selenen bonum virum nubere voluit! Fortasse Iuba erat ille bonus vir. Pseudolus iussit se non iam morari. "Salve," inquit, "Iuba care. Cupio te fuisse filius meus! Te tam amo! Pessimum timeo et ita necesse est mihi te interrogare. Si non responderis, te non condemnabo! Tamen," cum illo verbo, Pseudolus suspiravit, "oportet mihi hoc scire: quid in Campina accidit? Dictus sum te invenisse Marcellum Selenen amavisse. Estne hoc verum?"
SELECTION 3:
Ad Matrimonium:
Erat nunc dies matrimonii. Et amici et familiae Iubae Selenesque congressi erant. Augustus, molitus matrimonium, et uxor eius, Livia, erant hospites honoris, et imperator ipse, officium, se matrimonium ministraturum esse decreverat. Alexander et complures discipuli ceteri adsunt arbitri. Etiam Iulia, cum ceteris ab familia imperiali, sequebatur.
Pseudolus terram spectavit, nolens Iubam conspicere. Colloquium eorum Pseudolum non levaverat. Pseudolus intellexit: Iuba fuisset iratissimus. Locutus est sibi Iubam aut crimine oneratum esse aut ad accusationem falsam iratum esse.
Interim matrimonium coepit: Selene pulcherrima intravit et prope Iubam stetit. Augustus, nesciens de famis, laete turbae de matrimonio dixit. Livia, breviter capiens observationem Pseudoli, tanta anxia quanta Pseudolus esse visa est. Tandem, Augustus Iubam Selenenque cohortatus est: "Amplectimini vestros manus."
Tum Augustus narravit Selenen verba nota dictura esse. Selene placide dixit, "Ubi tu Gaius, ibi ego Gaia."
Augustus hortans ad Iubam vertit. Iuba late risit et respondit, "Et ubi tu Gaia, ibi ego Gaius." Multi horum congressorum novum coniugium laudaverunt. Pseudolus autem inter ceteros salutem Selenes desperavit.