Sight Reading Passage

It is very important to practice reading and understanding Latin sentences. Below you will find a sight reading passage. Read each sentence aloud. Think about the case and use of the nouns? Is the noun functioning as an indirect object or showing possession? Is the noun the subject or the object of a preposition? Then practice translating each sentence into English. As you meet new vocabulary words in the story, think about English cognates and context within the sentences to help you decipher the meaning. Once you have read through the story, please use the Urbs Aeterna Sight Passage Reading Guide to take a closer look at the passage. The Reading Guide contains several vocabulary and grammar notes to help you understand what you are reading more clearly. You'll notice the text on the page this time has no additional notes: challenge yourself to try to read through the passages for comprehension first, then go back to the handouts for notes and vocabulary help.

If you would like additional practice with the sight passage, please download the Urbs Aeterna Sight Passage Work File. It contains questions and exercises about the content and grammar found in the passage.

Irregular/Foreign Names

In the sight passage which follows, there are two names which have special forms. Because the names were taken from Greek, Latin borrowed the Greek system of endings for these names. Use the chart below to recognize the unusual or unfamiliar forms of these names. Take special note of the Nominative case spelling: that is how you should write the name in English (example: Aeneas = nominative form and the way we spell it in English).

**Special Declensions: Names**
Case	Name: Aeneas	Name: Anchises
Nominative	Aeneas	Anchises
Genitive	Aeneae	Anchisae
Dative	Aeneae	Anchisae
Accusative	Aenean	Anchisen
Ablative	Aenea	Anchise
Vocative	Aenea	Anchise

Sight Passage Part 1: Iter Ad Italiam

Please listen to the narration of the Latin passage as you read along with the text below.

Olim erat vir, nomine Aeneas. Aeneas, quamquam erat Dardanus neque Troianus, cum Troianis in Bello Troiano pugnavit. Tamen, Aeneas magno cum virtute bellum gessit. Decem annos Graeci Troianos obsederunt. Tandem, Graecus heros callidus, nomine Ulixes, consilium cepit: Graeci litora Troiae relinquere apparuerunt. Magnus equus ligneus in campo pro portis Troiae stetit: erat altus et latus. Milites Graeci intra equum se celaverunt quod equus erat dolus Ulixis. Troiani in urbem equum duxerunt et victoriam vino et cenis celebraverunt. Nocte, Graeci de equo descenderunt et portas Troiae aperuerunt: Graeci reliqui in urbem perfuderunt et urbem incendere coeperunt. Troiam vicerunt atque arcem vastaverunt.

Alii Troiani in urbe cecidit sed alii fugerunt. Aeneas cum familia per vias Troiae cucurrit: uxorem Creusam duxit et Anchisen patrem filiumque Ascanium in umeris portavit. Aeneas, ubi ad litus advenit, Creusam non iam vidit. Ad urbem reddere constituit; uxorem invenire temptavit sed non poterat. Tandem mater Aeneae, dea Venus, Aenean ad litus reddere et Troia effugere iussit.

Aeneas et fugitivi Troiani decem annos erraverunt. Italiam invenire temptabant sed Iuno, dea irata, Aenean prosperare non cupivit. Diu Aeneas in Carthagine cum regina Didone mansit. Dido Aenean amavit, sed, ob voluntatem deorum, Aeneas remanere non poterat. Ubi Aeneas reliquit, Dido misera se interfecit.

Dum Aeneas et fugitivi iter faciunt, multa adversa cetera habuerunt. Anchises, pater Aeneae, ob aetatem antiquam cecidit. Tempestates et monstra et genus adversi totum doluerunt. Aeneas multitudinem amicorum tantam amisit. Tandem autem Aeneas ad litora Italiae advenit. Quamquam Fata Aenean ad Italiam duxerunt, tamen Aeneas consilium non habuit. Auxilium ab Sibylla, oraculo Apollinis, petivit.

Sibylla Aeneae narravit, “Cede ad Orcum. Inveni patrem. Anchises tibi responsum de adversis dabit.” Aeneas rogavit, “Quomodo ad Orcum adveniam? Ubi patrem invenire potero?” Sibylla respondit, “Te ducam. At primo necesse est tibi ramum aureum invenire. Ramus tibi viam ad Orcum monstrabit.” Aeneas postquam ramum cum auxilio Veneris invenit, ad Sibyllam reddidit. Itaque Sibylla Aenean ad Orcum duxit.

Sight Passage Part 2: Aeneas Anchisen in Orco Convenit

Please listen to the narration of the Latin passage as you read along with the text below.

Simul atque Aeneas Sibyllaque in Orco pervenerunt, Charonem viderunt. Charon mortuos trans Flumen Stygem navigio portavit. Ubi Sibylla Charoni ramum aureum monstravit, portitor duos viatores ad litus ceterum statim transportavit. In latere cetero Sibylla offam mellitam ad Cerberum, canem cum tribus capitibus, iecit: ob offam Cerberus mox dormivit. Propter dolum Aeneas Sibyllaque circum Cerberum ambulare et in Orcum intrare poterat.

Primo Aeneas multas umbras vidit: amantes miseri in Lugentibus Campis habitabant. Erant multas lacrimas et dolor multus. Subito Aeneas Didonem conspexit. Dido sola stetit. Aeneas ad Didonem appropinquavit et reginae dicere temptavit, “Nonne, regina, est verum? Famam mortis tuae audiveram. Num eram causa? Dei et Fata me remanere non cupiverunt. Me paenitet! Erat non voluntas mea! Dic mihi. Noli relinquere!” Dum Aeneas dicebat, Dido vertit et ad terram spectavit. Non dixit: erat similis saxo. Tandem cum ira ab Aenea cucurrit et in luco obscuro se celavit. Dum regina fugit, Aeneas spectavit et magnopere lacrimavit.

Breve tempore, Aeneas Sibyllaque iter extenderunt. Nunc Aeneas multos bellatores claros vidit. Aeneas cum viris Troianis pugnaverat et multi suo amico viventi dicere cupiverunt. Aliae umbrae, quamquam virum tangere non poterant, Aenean complectere temptaverunt; aliae cum viro ambulaverunt et Aeneae dixerunt. Graeci autem milites Aenean timebant et se detinuerunt. Tandem Sibylla dixit, “Aeneas, tenebrascit. Necesse est nobis iter extendere.” Aeneas annuit et amicis dixit, “Valete!” Bellatores Troiani Aenean valere cupiverunt.

Sibylla Aeneae flumen ignis et Tartarum, locum poenae aeternae, demonstravit. Tandem duo viatores ad regiam Plutonis advenerunt. Quod Aeneas ramum aureum in ianua regiae posuit, porta ad Elysium Campum aperuit. Sibylla Aeneasque intraverunt et pulchros agros prasinos statim viderunt. Mox ad collem summum venerunt et in vallem despectaverunt. Ibi Anchises stetit. Senex risit et bracchios tetendit. Vocavit, “Venistine tandem? Quas per terras et quanta per aequora te accipio?” Aeneas lacrimavit et patrem complectere temptavit. Quod Anchises erat umbra, Aeneas aerem solum tenuit. Tandem respondit, “Te, pater, videre cupivi! Umbra tua me coegit. Dic mihi: quod consilium capere debeo?”

Anchises ad flumen indicavit. Dixit, “Cognoscisne flumen? Est Lethe Flumen. Si homo aquam fluminis biberit, totorum memoriam deponet. Postquam vir in Orco mille annos habitavit, dei viro corpus novum dant. Viri in litore iterum crescere manent. Erint abnepotes nostri. Ecce! Primus est tuus secundus filius, nomine Silvius. Ibi, ecce! Gens magnus Romanorum manet: Romulus, filius Martis, scutum parat. Brutus et Camillus et Torquatus et Decii et multi ceteri Romam defendere parant. Ecce! Sunt Iulius Caesar et Augustus Caesar. Caesares Romam magnam urbem facient. Et postea, Roma perpetuo extendet: populi milia annorum clara de gente Romana dicent et fabulas magnis de factis legent. Iam eveniet quod ad Italiam advenisti! Conde magnam urbem: hoc est consilium tuum.”

Aeneas annuit. Sibylla dixit, “Necesse est nobis Orcum relinquere.” Duo viatores Portam Somni mox invenerunt et Orcum reliquerunt.

Anchises erat aequus. Puta: multas fabulas magna de gente Romana legisti! Roma est vere urbs aeterna!